گاز هلیوم (He) تناقضی شگفت‌انگیز را در خود جای داده است: این عنصر پس از هیدروژن، فراوان‌ترین عنصر در کیهان است و حدود 24% از جرم باریونی جهان را تشکیل می‌دهد، اما در سیاره ما، یک منبع طبیعی کمیاب، محدود و غیرقابل تجدید محسوب می‌شود. این گاز بی‌رنگ و بی‌بو، در سکوت، نقشی حیاتی در پیشرفت‌های بزرگ فناوری مدرن ایفا می‌کند. از اسکنرهای تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) که جان انسان‌ها را نجات می‌دهند گرفته تا فرآیندهای پیچیده ساخت نیمه‌هادی‌ها که زیربنای دنیای دیجیتال ما هستند، همگی به این عنصر منحصربه‌فرد وابسته‌اند.
در سال‌های اخیر، نگرانی‌ها در مورد کمبودهای دوره‌ای هلیوم و نوسانات شدید قیمت آن، به یک چالش جدی برای صنایع پیشرفته و مراکز تحقیقاتی در سراسر جهان تبدیل شده است. این واقعیت، اهمیت درک عمیق چرخه حیات این گاز استراتژیک را دوچندان می‌کند. این راهنمای جامع با هدف ارائه یک تحلیل کارشناسانه و دقیق، به بررسی کامل منابع، فرآیندهای تولید، بازار جهانی و کاربردهای حیاتی گاز هلیوم می‌پردازد. هدف ما روشن ساختن این موضوع است که چرا تأمین پایدار و مطمئن هلیوم، یک ضرورت انکارناپذیر برای تداوم نوآوری و پیشرفت در صنایع کلیدی است.
آشنایی با ویژگی‌های منحصربه‌فرد گاز هلیوم
هلیوم (He) با عدد اتمی 2، دومین عنصر در جدول تناوبی و سبک‌ترین عضو خانواده گازهای نجیب است. این گاز به دلیل ساختار اتمی پایدار خود، از نظر شیمیایی کاملاً بی‌اثر (خنثی) است و در شرایط استاندارد با هیچ عنصر دیگری واکنش نشان نمی‌دهد. این ویژگی در کنار خواص فیزیکی استثنایی، آن را به یک ماده صنعتی بی‌رقیب تبدیل کرده است. در ادامه ویژگی های کلیدی ایم گاز بیان شده است:
- چگالی بسیار پایین: هلیوم پس از هیدروژن، سبک‌ترین عنصر جهان است. این ویژگی آن را به گزینه‌ای ایده‌آل برای پر کردن بالن‌ها و کشتی‌های هوایی تبدیل می‌کند. برخلاف هیدروژن که قابلیت اشتعال بالایی دارد، هلیوم کاملاً غیرقابل اشتعال است و ایمنی بسیار بالایی را فراهم می‌آورد.
- نقطه جوش فوق‌العاده پایین: هلیوم با نقطه جوش 269−∘C (452−∘F)، پایین‌ترین دمای جوش را در میان تمام عناصر دارد. این ویژگی آن را به بهترین و سردترین مایع برودتی (کرایوژنیک) تبدیل کرده است. در واقع، هلیوم تنها عنصری است که در فشار اتمسفر استاندارد، حتی در دمای صفر مطلق نیز به حالت مایع باقی می‌ماند و جامد نمی‌شود.
- هدایت حرارتی بالا: این گاز توانایی بالایی در انتقال گرما دارد که این خاصیت در کاربردهای خنک‌کنندگی بسیار مهم است.
- بی‌اثری شیمیایی: به عنوان یک گاز نجیب، هلیوم در واکنش‌های شیمیایی شرکت نمی‌کند. این ویژگی آن را برای ایجاد اتمسفر محافظ در فرآیندهای حساس مانند جوشکاری قوس الکتریکی و تولید فیبرهای نوری، به یک گاز ایده‌آل تبدیل کرده است.
- اندازه اتمی کوچک: اتم‌های هلیوم بسیار کوچک هستند و به راحتی می‌توانند از منافذ میکروسکوپی در مواد جامد عبور کنند. این خاصیت منحصربه‌فرد، اساس استفاده از هلیوم در سیستم‌های پیشرفته نشت‌یابی صنعتی است.
این ترکیب از خواص، به ویژه نقطه جوش فوق‌العاده پایین و بی‌اثری شیمیایی، هلیوم را در برخی از حیاتی‌ترین کاربردهای فناوری، عملاً غیرقابل جایگزین می‌سازد. در حالی که گازهای دیگر ممکن است یکی از این ویژگی‌ها را داشته باشند (مانند آرگون برای بی‌اثری یا گاز نیتروژن برای سرمایش)، هیچ ماده دیگری نمی‌تواند به طور همزمان سرمایش تا نزدیکی صفر مطلق را در یک محیط کاملاً ایمن و غیرواکنشی فراهم کند. همین عامل “بی‌رقیب بودن” است که اهمیت استراتژیک هلیوم و نگرانی‌های ناشی از کمبود آن را تشدید می‌کند.
اگر همچنان نمی‌دانید گاز هلیوم چیست مقاله مربوطه را مطالعه کنید.
فراوانی و منابع تولید هلیوم
منشأ کیهانی و زمینی
فراوانی هلیوم در کیهان نتیجه مستقیم رویداد بیگ بنگ و فرآیندهای همجوشی هسته‌ای در ستاره‌هاست. در این فرآیندها، هسته‌های هیدروژن به یکدیگر جوش خورده و هسته‌های هلیوم را تشکیل می‌دهند که منبع اصلی انرژی ستارگانی مانند خورشید است. با این حال، این منبع کیهانی برای ما در زمین قابل دسترس نیست.
در مقابل، هلیوم در جو زمین بسیار نایاب است و غلظت آن تنها حدود 5.2 بخش در میلیون (ppm) است. به دلیل سبکی فوق‌العاده، میدان گرانشی زمین قادر به نگه داشتن اتم‌های هلیوم نیست و این گاز به طور مداوم از جو به فضا می‌گریزد. منبع اصلی هلیوم در زمین، فرآیندی آهسته و پیوسته در اعماق پوسته است: واپاشی رادیواکتیو. عناصر سنگین و ناپایدار مانند اورانیوم و توریم که در سنگ‌های پوسته زمین وجود دارند، در طول میلیون‌ها سال دچار واپاشی می‌شوند و ذرات آلفا از خود ساطع می‌کنند. هر ذره آلفا در واقع یک هسته هلیوم (متشکل از دو پروتون و دو نوترون) است. این فرآیند بسیار کند، هلیوم را به یک منبع غیرقابل تجدید تبدیل می‌کند، زیرا نرخ تولید طبیعی آن به مراتب کمتر از نرخ مصرف جهانی است.
منابع طبیعی اصلی هلیوم
هلیومی که از واپاشی رادیواکتیو تولید می‌شود، به آرامی به سمت بالا حرکت کرده و در مکان‌های خاصی به دام می‌افتد. تنها تعداد محدودی از این منابع برای استخراج تجاری مناسب هستند.
- گاز طبیعی: این تنها منبع اقتصادی برای تولید انبوه هلیوم در جهان است. هلیوم تولید شده در پوسته زمین، همراه با گاز متان در مخازن زیرزمینی به دام می‌افتد. با این حال، تنها درصد کمی از میادین گاز طبیعی جهان حاوی غلظت کافی هلیوم (معمولاً بالاتر از 0.3%) برای استخراج اقتصادی هستند.
- کانی‌های رادیواکتیو: هلیوم برای اولین بار در زمین از کانی اورانیوم به نام کلویت استخراج شد. کانی‌های دیگری مانند مونازیت نیز حاوی هلیوم هستند. اما استخراج هلیوم از این منابع به دلیل هزینه‌های بسیار بالا و اثرات زیست‌محیطی، در مقیاس صنعتی انجام نمی‌شود.
- جو زمین: اگرچه استخراج هلیوم از هوا از طریق فرآیند تقطیر جزء به جزء امکان‌پذیر است، اما غلظت بسیار پایین آن در اتمسفر (5.2 ppm) این فرآیند را به شدت انرژی‌بر و غیراقتصادی می‌کند.
در دسترس بودن تجاری هلیوم نتیجه یک اقدام زمین‌شناسی نادر است. برای تشکیل یک مخزن هلیوم قابل استخراج، سه شرط اساسی باید به طور همزمان برآورده شوند: اول، وجود سنگ‌های زیربنایی باستانی غنی از اورانیوم و توریم برای تولید هلیوم. دوم، وجود یک لایه سنگ مخزن متخلخل در بالای آن برای تجمع گاز. و سوم، وجود یک لایه پوش‌سنگ نفوذناپذیر (مانند نمک یا شیل) برای به دام انداختن این گاز فرّار در طول میلیون‌ها سال. فقدان هر یک از این شرایط به این معنی است که هلیوم تولید شده به سادگی به جو راه یافته و برای همیشه از دست می‌رود. این هم‌زمانی نادر زمین‌شناسی توضیح می‌دهد که چرا میادین غنی از هلیوم تنها در مناطق معدودی از جهان مانند دشت‌های بزرگ آمریکای شمالی، قطر و الجزایر یافت می‌شوند.
استخراج و تولید گاز هلیوم
جداسازی هلیوم از گاز طبیعی، به ویژه با توجه به غلظت پایین آن (اغلب کمتر از 1%)، یک فرآیند صنعتی بسیار پیچیده و پرهزینه است. قبل از شروع جداسازی، گاز طبیعی خام باید تصفیه شود تا ناخالصی‌هایی مانند آب، دی‌اکسید کربن و سولفید هیدروژن که می‌توانند در دماهای پایین منجمد شده و به تجهیزات آسیب برسانند، حذف شوند. پس از این مرحله، از یکی از سه روش اصلی زیر برای خالص‌سازی هلیوم استفاده می‌شود.
روش‌های اصلی خالص‌سازی
تقطیر کرایوژنیک: این روش سنتی و رایج‌ترین تکنولوژی برای استخراج هلیوم است. در این فرآیند، جریان گاز طبیعی تا دماهای بسیار پایین (زیر 185−∘C) سرد می‌شود. در این دما، متان و سایر هیدروکربن‌ها مایع شده و از جریان گاز جدا می‌شوند. آنچه باقی می‌ماند، جریانی از هلیوم خام (با خلوص 50 تا 70 درصد) است که عمدتاً با نیتروژن مخلوط است. این هلیوم خام سپس در مراحل بعدی سرمایش و تقطیر، تا رسیدن به خلوص گرید A (بیش از 99.99%) خالص‌سازی می‌شود.
- مزایا: قابلیت تولید هلیوم با خلوص بسیار بالا؛ یک فناوری بالغ و شناخته‌شده.
- معایب: مصرف انرژی بسیار بالا به دلیل نیاز به سیستم‌های تبرید قدرتمند؛ هزینه‌های سرمایه‌گذاری اولیه و عملیاتی بسیار سنگین.
جذب نوسانی فشار (PSA): در این روش از مواد جاذب متخلخل (مانند زئولیت‌ها) استفاده می‌شود که تحت فشار بالا، مولکول‌های بزرگ‌تر مانند متان و نیتروژن را به صورت انتخابی جذب می‌کنند. اتم‌های کوچک هلیوم از بستر جاذب عبور کرده و جدا می‌شوند. سپس با کاهش فشار، گازهای ناخالصی از ماده جاذب آزاد شده و فرآیند تکرار می‌شود. این روش اغلب به عنوان یک مرحله نهایی برای خالص‌سازی هلیوم پس از جداسازی کرایوژنیک به کار می‌رود.
- مزایا: مصرف انرژی کمتر نسبت به روش کرایوژنیک در برخی کاربردها؛ کارایی بالا برای خالص‌سازی نهایی.
- معایب: کارایی کمتر برای جداسازی اولیه هلیوم از جریان اصلی گاز طبیعی.
جداسازی غشایی: این یک فناوری نوظهور است که در آن، جریان گاز از روی غشاهای پلیمری یا سرامیکی نیمه‌تراوا عبور داده می‌شود. اتم‌های کوچک هلیوم با سرعت بیشتری نسبت به مولکول‌های بزرگ‌تر متان و نیتروژن از غشا عبور می‌کنند و به این ترتیب جداسازی صورت می‌گیرد. برای دستیابی به خلوص بالا، معمولاً از چندین مرحله غشا به صورت سری (آبشاری) استفاده می‌شود.
- مزایا: مصرف انرژی به مراتب پایین‌تر؛ عملیات ساده‌تر؛ نیاز به فضای کمتر؛ سازگار با محیط زیست و هزینه‌های عملیاتی پایین‌تر در بسیاری از سناریوها.
- معایب: غشاهای پلیمری معمولاً با یک مصالحه بین نرخ عبور و انتخاب‌پذیری مواجه هستند. غشاهای پیشرفته معدنی نیز هزینه اولیه بالایی دارند. دستیابی به خلوص بسیار بالا ممکن است نیازمند ترکیب این روش با تکنولوژی‌های دیگر باشد.
آینده صنعت استخراج هلیوم به سمت سیستم‌های ترکیبی هوشمند در حرکت است. به جای اتکا به یک فناوری واحد، رویکرد بهینه، استفاده از مزایای هر روش در جای مناسب است. به عنوان مثال، می‌توان از غشاهای کم‌هزینه برای غنی‌سازی اولیه هلیوم (افزایش غلظت از 1% به 10%) استفاده کرد و سپس جریان غنی‌شده را برای خالص‌سازی نهایی به یک واحد کرایوژنیک یا PSA که اکنون با بار کاری بسیار کمتری مواجه است، ارسال نمود. این رویکرد ترکیبی، کل فرآیند را از نظر هزینه و مصرف انرژی بهینه‌سازی می‌کند و نمایانگر تکامل مهندسی در این صنعت است.
جدول مقایسه فناوری‌های استخراج هلیوم
| فناوری | اصل عملکرد | مزایا | معایب |
| تقطیر کرایوژنیک | جداسازی بر اساس تفاوت در نقطه جوش | خلوص بالا، فناوری بالغ | مصرف انرژی و سرمایه بسیار بالا |
| جذب نوسانی فشار (PSA) | جذب انتخابی ناخالصی‌ها روی سطوح جاذب | انرژی کمتر، مناسب برای خالص‌سازی نهایی | بهترین عملکرد به عنوان مرحله ثانویه |
| جداسازی غشایی | تفاوت در سرعت نفوذ از غشای نیمه‌تراوا | انرژی کم، عملیات ساده، فضای کم | مصالحه خلوص/نرخ عبور، هزینه اولیه بالا |
ذخایر و تولید جهانی هلیوم
بازار جهانی هلیوم به شدت متمرکز است و تنها چند کشور بخش عمده‌ای از منابع و تولید جهانی را در اختیار دارند. این تمرکز جغرافیایی، زنجیره تأمین جهانی را در برابر اختلالات آسیب‌پذیر می‌کند.
بازیگران اصلی تولید هلیوم
- ایالات متحده آمریکا: به طور تاریخی، بزرگترین تولیدکننده و دارنده ذخایر استراتژیک هلیوم در جهان بوده است. ذخیره‌گاه فدرال هلیوم در کلیف‌ساید (Cliffside Field) تگزاس برای دهه‌ها نقش کلیدی در تثبیت بازار جهانی ایفا کرده است، هرچند اخیراً روند خصوصی‌سازی این دارایی‌ها آغاز شده است.
- قطر: این کشور به سرعت به یکی از بزرگترین تولیدکنندگان و صادرکنندگان هلیوم در جهان تبدیل شده است. منبع اصلی تولید قطر، سهم آن از میدان گازی عظیم پارس جنوبی/گنبد شمالی است که با ایران مشترک است.
- الجزایر: یکی از تولیدکنندگان قدیمی و مهم هلیوم است که عمدتاً بازار اروپا را تأمین می‌کند.
- روسیه: یک غول نوظهور در بازار هلیوم است. با راه‌اندازی تأسیسات عظیم فرآوری گاز آمور (Amur)، روسیه در آستانه تبدیل شدن به یک بازیگر اصلی قرار دارد که می‌تواند به طور قابل توجهی چشم‌انداز عرضه جهانی را تغییر دهد.
علاوه بر این کشورها، تولیدکنندگان کوچکتری مانند کانادا، لهستان و استرالیا نیز در بازار حضور دارند. کشف منابع جدید و بزرگ، مانند میدان گازی عظیم کشف شده در تانزانیا، پتانسیل ورود بازیگران جدید به این بازار انحصاری را در آینده نشان می‌دهد.
جدول برترین کشورها از نظر ذخایر و تولید سالانه هلیوم
| کشور | تولید تخمینی (سال 2024، میلیون متر مکعب) | منابع/ذخایر جهانی (میلیارد متر مکعب) |
| ایالات متحده آمریکا | 81 (68 از گاز طبیعی + 13 از ذخیره‌گاه) | 8.5 |
| قطر | 64 | 10.1 |
| الجزایر | 11 | 8.2 |
| روسیه | 17 | 6.8 |
تولید گاز هلیوم در ایران
ایران در موقعیت متناقضی قرار دارد: با وجود در اختیار داشتن یکی از بزرگترین منابع بالقوه هلیوم جهان در میدان گازی پارس جنوبی، این کشور در حال حاضر واردکننده خالص این گاز استراتژیک است. میدان گازی پارس جنوبی، که منبع اصلی قدرت‌نمایی قطر در بازار جهانی هلیوم است، حاوی غلظت قابل توجهی از این گاز ارزشمند است.
با این حال، موانع متعددی مانع از بهره‌برداری ایران از این ثروت ملی شده است. استخراج هلیوم نیازمند سرمایه‌گذاری‌های کلان در تأسیسات پیچیده کرایوژنیک و دسترسی به فناوری‌های پیشرفته است که تاکنون به عنوان یک چالش بزرگ باقی مانده است. این وضعیت به معنای یک هزینه فرصت عظیم برای اقتصاد ایران است. در حالی که قطر از صادرات هلیومِ استخراج شده از این میدان مشترک، درآمدهای قابل توجهی کسب می‌کند، سهم ایران از این گاز ارزشمند به همراه گاز طبیعی و بدون ارزش‌افزوده به فروش می‌رسد. با سرمایه‌گذاری هدفمند و توسعه فناوری‌های لازم، ایران این پتانسیل را دارد که نه تنها نیاز داخلی خود را تأمین کند، بلکه به یکی از بازیگران اصلی در بازار جهانی هلیوم تبدیل شود و امنیت انرژی و اقتصادی خود را تقویت نماید.
برخی از کاربردهای گاز هلیوم
خواص بی‌نظیر هلیوم آن را به عنصری حیاتی در طیف وسیعی از صنایع پیشرفته و کاربردهای علمی تبدیل کرده است. از کاربرد های گاز هلیوم می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- خنک‌کنندگی دستگاه MRI: حیاتی‌ترین و بزرگترین کاربرد هلیوم مایع، خنک کردن آهنرباهای ابررسانای دستگاه‌های MRI است. این آهنرباها برای تولید میدان مغناطیسی قدرتمند و پایدار جهت تصویربرداری دقیق از بافت‌های بدن، باید در دمای فوق‌العاده پایین (269−∘C) نگهداری شوند. بدون هلیوم مایع، فناوری MRI به شکل امروزی وجود نخواهد داشت.
- مخلوط‌های تنفسی (هلیوکس): مخلوط هلیوم و اکسیژن (Heliox) برای بیمارانی که دچار مشکلات شدید تنفسی مانند آسم حاد یا انسداد مزمن ریوی هستند، استفاده می‌شود. چگالی پایین این مخلوط، مقاومت در برابر جریان هوا در مجاری تنفسی تنگ را کاهش داده و به بیمار اجازه می‌دهد با تلاش کمتری نفس بکشد و اکسیژن بیشتری دریافت کند.
- کروماتوگرافی گازی (GC): هلیوم به عنوان یک گاز حامل ایده‌آل در دستگاه‌های کروماتوگرافی گازی عمل می‌کند. بی‌اثری شیمیایی و هدایت حرارتی بالای آن، نتایج دقیق و قابل اعتمادی را در آنالیز نمونه‌های شیمیایی تضمین می‌کند.
- تولید نیمه‌هادی‌ها و فیبر نوری: در فرآیند تولید تراشه‌های الکترونیکی و کابل‌های فیبر نوری، از هلیوم برای ایجاد یک اتمسفر فوق‌العاده تمیز و بی‌اثر استفاده می‌شود. این کار از اکسیداسیون و ایجاد نقص در محصولات حساس جلوگیری می‌کند.
- جوشکاری: به عنوان گاز محافظ در جوشکاری قوس الکتریکی، به ویژه برای فلزاتی مانند آلومینیوم و منیزیم، به کار می‌رود. هلیوم از حوضچه جوش در برابر آلودگی‌های جوی محافظت کرده و جوش‌هایی قوی‌تر و تمیزتر ایجاد می‌کند.
- هوافضا و دفاع: برای پاکسازی و تحت فشار قرار دادن مخازن سوخت موشک‌ها (به ویژه سوخت‌های کرایوژنیک مانند هیدروژن و اکسیژن مایع) استفاده می‌شود. همچنین در بالن‌های تحقیقاتی جوی و سایر وسایل نقلیه سبک‌تر از هوا کاربرد دارد.
- نشت‌یابی: به دلیل اندازه اتمی بسیار کوچک، هلیوم می‌تواند از کوچکترین ترک‌ها و منافذ نشت کند. از این ویژگی برای یافتن نشت‌های میکروسکوپی در سیستم‌های تحت فشار یا خلاء، مانند خطوط لوله، مخازن سوخت و تجهیزات صنعتی استفاده می‌شود.
بحران کمبود هلیوم
جهان با یک واقعیت انکارناپذیر روبروست: هلیوم یک منبع محدود و غیرقابل تجدید است. هلیومی که امروز مصرف می‌شود، محصول میلیون‌ها سال واپاشی رادیواکتیو است و پس از رها شدن در جو، برای همیشه از سیاره ما خارج می‌شود. افزایش تقاضا از سوی بخش‌های فناوری پیشرفته، همراه با تعداد محدود منابع تولید، منجر به عدم تعادل در عرضه و تقاضا شده است. این عدم تعادل باعث بروز چندین دوره کمبود شدید و افزایش چشمگیر قیمت‌ها در دو دهه گذشته شده است.
زنجیره تأمین جهانی هلیوم به طور ذاتی شکننده و به شدت به تحولات ژئوپلیتیکی حساس است. از آنجایی که تولید در چند کشور معدود متمرکز شده است، هرگونه توقف تولید در یک کارخانه بزرگ (چه برنامه‌ریزی شده و چه غیرمنتظره)، اختلافات تجاری، یا بی‌ثباتی سیاسی در یکی از این مناطق، می‌تواند تأثیر فوری و شدیدی بر عرضه و قیمت جهانی داشته باشد. به عنوان مثال، یک توقف در تأسیسات آمریکا، یا تغییر در سیاست‌های صادراتی روسیه، می‌تواند کل بازار را تحت تأثیر قرار دهد. بنابراین، “بحران هلیوم” تنها یک مسئله کمبود زمین‌شناسی نیست، بلکه یک تعامل پیچیده از اقتصاد، فناوری و سیاست بین‌الملل است. برای هر کسب‌وکاری که به هلیوم وابسته است، این به معنای آن است که تنوع‌بخشی به منابع و همکاری با یک تأمین‌کننده آگاه و قابل اعتماد، یک استراتژی حیاتی برای مدیریت ریسک است.
در این شرایط، مدیریت مصرف و بازیافت به یک ضرورت تبدیل شده است. استفاده از هلیوم برای کاربردهای غیرضروری مانند بادکنک‌های تزئینی باید مورد بازنگری قرار گیرد تا این منبع ارزشمند برای کاربردهای حیاتی حفظ شود. علاوه بر این، توسعه و استقرار سیستم‌های بازیافت، به ویژه در کاربردهای بزرگ مانند بازیافت گاز تبخیر شده از دستگاه‌های MRI، یک گام مهم در جهت استفاده پایدار از این عنصر استراتژیک است.
نتیجه‌گیری
همانطور که در این راهنمای جامع تشریح شد، هلیوم یک عنصر استراتژیک با خواص بی‌نظیر است که تولید آن فرآیندی پیچیده و پرهزینه بوده و منابع آن محدود و از نظر جغرافیایی متمرکز است. زنجیره تأمین شکننده و بازار پرنوسان آن، چالش‌های جدی را برای صنایع پیشرفته، مراکز درمانی و موسسات تحقیقاتی که به این گاز حیاتی وابسته‌اند، ایجاد کرده است.
در چنین محیطی، تأمین پایدار، مطمئن و با خلوص بالای هلیوم، بیش از یک خرید ساده، یک ضرورت استراتژیک است. انتخاب یک شریک تأمین‌کننده که نه تنها به لجستیک و توزیع، بلکه به پیچیدگی‌های بازار جهانی، فناوری‌های تولید و الزامات کیفی هر کاربرد نیز تسلط داشته باشد، امری حیاتی است.
ما با درک عمیق از این چالش‌ها، متعهد به ارائه راه‌حل‌های جامع برای تأمین گاز هلیوم با گریدهای مختلف خلوص هستیم. تخصص ما در مدیریت زنجیره تأمین و دانش فنی، تضمین‌کننده دسترسی شما به این منبع حیاتی، حتی در شرایط پرنوسان بازار است.
برای مشاوره تخصصی در زمینه خرید گاز هلیوم متناسب با نیازهای صنعتی یا آزمایشگاهی خود و اطمینان از تداوم فعالیت‌هایتان، همین امروز با کارشناسان ما تماس بگیرید. ما آماده‌ایم تا به شما در یافتن بهترین راه‌حل کمک کنیم.
